"บ้านระฆัง"  :ซึ่งได้จัดลำดับของหม่บ้านในตำบลท่าหินเป็นหมู่ที่  1  มีตำนานเล่าต่อ ๆ กันมาว่า เดิมที่บ้านระฆังนั้นมีทองอยู่ที่วัดระฆัง  แต่ไม่ปรากฎว่าบุคคลใดเป็นผ้ที่นำระฆังทองนั้นมา  จึงได้ตั้งชื่อที่นั่นว่า  "บ้านระฆัง"  ซึ่งหลายปีที่ผ่านมาระฆังทองนั้นได้หายไปโดยไม่ทราบสาเหตุการหายไปของระฆังทอง  ด้วยเหตุนี้เองทำให้ในช่วงนั้นชาวบ้านระฆังมีความเป็นอยู่ที่ลำบากยากแค้นและพื้นที่ทำกินแห้งแล้งมาก  ขาดน้ำในการทำมาหากิน  ทำให้พืชพันธุ์ต้นไม้ต่างๆ  แห้งเหี่ยวเฉาตายไป  อีกท้งสัตว์ต่างๆ  อดน้ำอดอาหารไปด้วย  ในช่วงน้นชาวบ้านระฆังได้ช่วยเหลือตัวเองโดยการไปตักน้ำตามเกาะต่างๆ  ในละแวกน้น  ซึ่งพอที่จะประทังชีวิตตัวเองได้ไปวัน ๆ      จากต้นเหตุของระฆังหายทำให้ชาวบ้านระฆังเดือดร้อนเป็นอย่างมาก  ซึ่งต่อมามีบุคคลคนหนึ่งไม่ทราบชื่อเสียงเรียงนาม ได้มาปรึกษากับชาวบ้านระฆังว่าสาเหตุของฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาลและความเป็นอยู่ท่ยากแค้นนั้นมีสาเหตุมาจากระฆังทองที่หายไปหรือเปล่า  ถ้าทุกคนคิดเช่นน้นจริงก็ได้รวมพลกันร่วมกันขุดหาระฆังทอง  เพื่อที่จะให้ความเป็นอยู่ของชาวบ้านระฆังกลับมาดีเหมือนเดิม  เมื่อรวมพลชาวบ้านระฆังมาขุดหาระฆังทองกัน  ขุดกันเรื่อยๆ  จนกระทั่งได้ยินเสียงระฆังทองดังก้องกังวาน  แต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าได้เจอระฆังทองหรือไม่  ซึ่งหลังจากนั้นฝนก็ได้ตกต้องตามฤดูกาล  ชาวบ้านก็มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอีกทั้งพืชผลและสัตว์เลี้ยงก็สมบรูรณ์ดีขึ้นไปด้วย  หลังจากนั้นชาวบ้านระฆังทองก็มีความเป็นอยู่ที่อุดมสมบรูณ์และมีความสุขตลอดมา